دموکراسی، آزادی اندیشه و بیان، رواداری مذهبی، آزادی فردی، خودمختاری سیاسی ملت‌ها، برابری قومی و جنسیتی؛ با گذشت چندین دهه از تجلی این ارزش‌ها در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر (1948) امروزه دیگر این مقولات در جریان‌های غالب اجتماعی و سیاسی جایگاهی تثبیت‌شده یافته‌اند. «یک انقلاب ذهنی» خاستگاه فلسفی این اندیشه‌ها را در جریانی بازمی‌شناسد که آن زمان نامعتبرترین شاخۀ تفکر روشنگری محسوب می‌شد: روشنگری رادیکال. جاناتان ایزرائیل، از اندیشمندان پیشگام در حوزۀ تاریخ روشنگری نشان می‌دهد که مخالفت با روشنگری رادیکال عمدتا برآمده از تمایلات شدید جامعه به دفاع از اصولی بود که با تداوم سانسور، اقتدار کلیسا، نابرابری اجتماعی، تبعیض نژادی و مذهبی و امتیازات گستردۀ طبقۀ حاکم داشتند. «یک انقلاب ذهنی»، در بازگویی این روایت جذاب، خاستگاه‌های حیرت‌انگیز گران‌مایه‌ترین ارزش‌های ما را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که چرا حتی امروزه نیز این ارزش‌ها در برخی محافل به‌کرات مذموم شمرده شده و آماج حمله قرار می‌گیرند.