«لیورا» خاطرات کودکی‌اش را مرور می‌کند. او که سال‌هاست مهاجرت کرده و ساکن آمریکاست حالا در یک روز پاییزی در یکی از پارک‌های لس‌آنجلس در خلوت خود و با بوی رازیانه‌ای که باد با خودش آورده به ایران و شهری که در آن به دنیا آمده پرت می‌شود. می‌رود به شهر نهاوند و محله‌ای که در آن زندگی می‌کرده، محله‌ای کلیمی‌نشین با دیوارهای کاهگلی، می‌رود به خانه قدیمی‌شان با آن در چوبی‌اش.